Ik hoorde je huilen.
Al wist je het niet.
Ik hoorde je gesmoorde hulpkreten.
Al wist je het niet.
Ik kon je niet helpen.
Dat wist je.
Ik hoopte dat het over zou gaan, net zoals het kwam.
Ik keek naar buiten en de maan was halfweg.
Net zoals jij. Je was er nog maar niet helemaal.
Je ogen werden steeds doffer, je huid grauwer.
De wonden weren niet geheeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten